Faillissementsaanvraag: ultieme poging tot betaling

Een wanbetalende debiteur is de gemiddelde ondernemer een doorn in het oog. Wanneer aanschrijven, bellen, langsgaan en soms zelfs (het dreigen met) een procedure geen soelaas bieden, is er nog de faillissementsaanvraag. Ook bij het indienen van een faillissementsaanvraag of bij het verweren ertegen geldt: denk vooruit!

Laatste redmiddel

De faillissementsaanvraag is vaak een laatste (red)middel om een openstaande vordering toch nog betaald te krijgen. Betaalt de debiteur ook naar aanleiding van een faillissementsverzoek niet, dan is het in principe einde oefening en valt het doek voor de schuldenaar. Het faillissement wordt dan uitgesproken en een curator zal het vermogen van de debiteur te gelde maken om de opbrengst vervolgens te verdelen onder alle schuldeisers van de dan failliete (rechts)persoon.

Pluraliteit van schuldeisers

Het is de uitdrukkelijke bedoeling van een faillissement het vermogen van de failliet te verdelen onder de gezamenlijke schuldeisers. Het is daarom dat een faillissement alleen wordt uitgesproken wanneer blijkt van pluraliteit van schuldeisers. Dat wil zeggen dat de partij die het faillissement van een debiteur aanvraagt, moet aantonen dat niet alleen hij, maar ook een of meerdere andere schuldeisers niet worden betaald. De verzoeker moet uiterlijk bij de behandeling van zijn faillissementsverzoek minimaal één zogenaamde steunvordering laten zien.

Aandachtspunten voor verzoeker en verweerder

Dit zogenaamde pluraliteitsvereiste staat nog altijd fier overeind, ondanks dat meerdere malen over dit beginsel is geprocedeerd. Zonder steunvordering dus geen faillissement. Uit al die procedures volgen wel verschillende praktische 'tips' voor zowel schuldeisers als schuldenaren.

• De partij achter een steunvordering hoeft niet in te stemmen met de faillissementsaanvraag.
• Zelfs wanneer hij bezwaar heeft tegen een mogelijk faillissement van een debiteur, zal de rechtbank het faillissement van deze debiteur kunnen uitspreken.
• Het toezeggen van het betalen van steunvorderingen is niet voldoende. Op het moment dat de faillissementsaanvraag wordt behandeld moeten steunvorderingen daadwerkelijk zijn betaald.
• Een vordering van de Belastingdienst kan dienen als steunvordering, ook als tegen die vordering bezwaar is gemaakt.
• Als de vordering van de aanvrager van het faillissement opeisbaar is, hoeven de steunvorderingen dat niet te zijn en vice versa.
• Als voor een vordering een betalingsregeling is getroffen, wil dat niet zeggen dat de vordering niet kan dienen als steunvordering.
• Een vordering uit hoofde van dwangsommen kan dienen als steunvordering, maar een faillissement aanvragen op grond van onbetaald gebleven dwangsommen is niet mogelijk.
• Het verkopen van een (gedeelte van een) vordering om pluraliteit van schuldeisers te creëren is niet toegestaan.
• De omvang van een steunvordering hoeft niet vast te staan, duidelijk moet zijn dat er sprake van een vordering is.
• Het is geoorloofd om alleen steunvorderingen te betalen om zo een faillissement te voorkomen.

Denk vooruit!

Het is raadzaam om in aanloop naar een mogelijke faillissementsaanvraag al overleg te hebben met een advocaat om met de bovenstaande punten in het achterhoofd een strategie te bepalen. Bent u betrokken bij een partij van wie het faillissement wordt aangevraagd? Neem ook dan tijdig(!) contact op met een advocaat. Door snel te handelen kan soms een faillissement (toch) nog worden voorkomen. Denk vooruit.

Laat u tijdig adviseren over een mogelijke faillissementsaanvraag en neem contact op met Wouter Vlasveld of een van onze andere specialisten op het gebied van faillissementsrecht.