Een gevleugelde term van soms gehaaide advocaten luidt dat schikken voor bloemisten is. De realiteit is dat veel zaken voor, na en tijdens procedures (alsnog) met een schikking tot een einde worden gebracht. Zo ook in faillissementszaken. Schikken in die situatie is echter meer iets voor juristen.
Zo dacht een bestuurder van een failliete onderneming ‘off the hook’ te zijn toen hij met de curator van de door hem bestuurde vennootschap een schikking trof, maar bleek dat toch anders te liggen. De bestuurder werd door de curator verweten de schuldeisers van de failliete vennootschap te hebben benadeeld en stelde een zogenaamde Peeters/Gatzen-vordering in ; een vordering die de curator in kan stellen voor de gezamenlijke schuldeisers. Toen een van die schuldeisers vervolgens de bestuurder zélf aansprak en vergoeding vorderde van zijn schade die hij leed door dezelfde gedragingen als die de curator de bestuurder verweet, betoogde de bestuurder dat de schuldeiser gebonden was aan de schikking die hij trof met de curator. De curator trof de schikking immers namens de gezamenlijke schuldeisers, aldus de de bestuurder. Een onterecht betoog en de rechter ging hierin dan ook niet mee. Omdat de schuldeiser geen partij was bij de schikking, kon de curator hem niet binden en ook geen kwijting verlenen aan de bestuurder namens die schuldeiser. Gelukkig voor de bestuurder kwam hij overigens met de schrik vrij omdat de rechter vond dat er geen sprake was van aansprakelijkheid van de bestuurder, maar off the hook was hij zeker niet na de schikking.
Een andere bestuurder werd ook met een Peeters/Gatzen-vordering geconfronteerd. De rechter wees de vordering van de curator toe en de bestuurder moest de benadeling van de schuldeisers opheffen. De bestuurder dacht die vordering de wereld uit te helpen door met alle schuldeisers van de failliete vennootschap een schikking te treffen. Kennelijk was het idee van de bestuurder om met die schikkingen alle schulden van de failliete vennootschap te laten ‘verdwijnen’ door af te spreken dat die schuldeisers de bij de curator ingediende vorderingen zouden intrekken. Er zouden dan geen schuldeisers meer zijn en dus zou er ook geen benadeling meer zijn om op te heffen. In de procedure die werd gevoerd om de hoogte van de vordering van de curator te bepalen, stelde de bestuurder dan ook dat de curator helemaal geen vordering meer had. Die vlieger ging niet op. De rechtbank oordeelde namelijk dat de bestuurder over het hoofd had gezien dat ook de curator inmiddels een schuldeiser van de failliete vennootschap was. De curator had namelijk uren gemaakt in het faillissement die niet volledig werden gedekt door het boedelactief dat hij had gerealiseerd (bijvoorbeeld de opbrengst van verkochte goederen). De rechtbank besloot dat de bestuurder die ongedekte uren (in elk geval gedeeltelijk) nog moest vergoeden.
Zo blijkt maar dat schikken zeker niet alleen iets is voor bloemisten. Ook schikken is een vak. Het is van belang om bij het treffen van een schikking goed na te gaan of alle open eindjes zijn weggewerkt en of dat überhaupt kan. Denk vooruit! Schakel tijdig een specialist in wanneer u schikkingsonderhandelingen start. Zeker ook in faillissementssituaties. Zo voorkomt u dat u voor onplezierige verrassingen komt te staan.
Laat u tijdig adviseren over een mogelijke faillissementsaanvraag en neem contact op met Wouter Vlasveld of een van onze andere specialisten op het gebied van faillissementsrecht.
Advocaat